Bilindiği üzere yakın bir tarihte Şırnak’ın ilk ve tek AVM’si açıldı herkesi meraklı bir bekleyiş sardı acaba ne olacak nasıl olacak diye millette bir heyecan başladı. Lakin es geçtikleri bir şey vardı burası Şırnak, cenneti koy ona bile bir kulp bulup en olmayacak şeyler yaparlar. Kirasını dolar üzerinden mi isteyen mi dersin, Euro mu talep eden, taksimde yaşadığını zannedip o fiyatta kira mı isteyen, o açtı aynısını ben açayım diyen mi diyen neler neler velhasıl kelam klasik Şırnak ve klasik Şırnaklılar. Ama neden böyle hiç merak ettiniz mi aslında benim bir fikrim var aslında. Şehrin böyle olmasından insanlarının böyle bir yaşantı sürmesinden gençlerin 20’sinde kahvelerde gençliğini bitirmesinde kısacası uzadıkça uzar bu liste.
Şehir bizden önce halkların cümbüşüydü Ermeniler, Keldaniler, Müslümanlar, yezidiler, Süryaniler biz bu halklar hep bir arada yaşar bir hayat sürerdik. Daha sonra komşularımızdan kötü bir şekilde kopmamız bizleri aslında birer boşluğa düşürdü doğru düzgün iş bilen usta kalmadı, farklılık olmayınca değişiklik olmadı tekdüzelik başladı aslında bu iş bilmezlik sürekli tek bir şeye odaklanma komşum ne yaparsa aynısını yapayım kafası seçeneksizlikten dolayı bu miras bize dedelerimizden kalma. Hepimiz Sünni Kürt Müslümanlarız kahve dışında bir şey paklamaz mı bu gençleri? Ne yaparsa yapsınlar eleştiri ve eksik bulma hastalığı mevcut o yüzden herkesin kafasından şu geçiyor herkes gibi olayım laf yemeyeyim farklı olmak sivrilmektir toplumda farklılık yoksa benzerlik vardır.
Özetleyecek olursak bizim bu iş bilmezliğimiz komşumuza bakıp onu taklit etmemiz, kiraları yüksek tutmamız bizim çok bilgili olduğumuzdan değil seçeneksizliğimizden kaynaklı. Kaçımız üretiyoruz kaçımız işini, kendini, geliştirme derdinde muamma. O yüzden dedelerimizden şikâyetçi olmalıyız daha güzel bir hayat için değil daha farklı bir dünya görüşü bırakmadıkları için.