Kıymetli dostlarım gelin beraber bir dünya hayal edelim daha önce hayal edilmemiş olan:
Cumhur’un, başkanına söz geçirebildiği, Milletin, vekilinden üstün olduğu ve her şeyin millet ve adalet için olduğu bir dünya.
Benito Mussolini ne diyordu: “Her şey devlet içinde ve devlet için, hiçbir şey devlet dışında ve başka bir şey için değildir.” Mesela bu anlayışa hiç bakılmasa devleti bu şekilde kutsal olarak görmek yerine millet kutsal görülse, fakirlik, açlık ve sefalet dünyadan silinse.
İnsanlar özgürlüklerini doyasıya kullansalar mesela, nedir bu özgürlük; aklı kullanmaktır. Ancak sistem buna izin veriyor mu? Hayır. Tüm sistem düşünmemek ve aklını kullanmamak üzerine kurulu adeta:
Patron, düşünme işine bak, maliye memuru, düşünme vergini öde, caminin imamı, düşünme ibadetini yap, okulda öğretmen, düşünme dersine çalış, siyasi partiler, düşünme oyunu ver gerisini biz hallederiz. Daha saymaya gerek yok galiba, her şey tümüyle düşünmemek üzerine kurulu.
Platon filozof olmuş, ee tabi olur. Anne tarafı soylu, baba tarafı soylu, köleler hizmetkarlar etrafında, yediği önünde yemediği ardında. Sen bu imkanları bizim insanımıza ver bakalım, filozof neymiş o zaman görürsün.
Bizim insanımız ne yapıyor, sabah kalkıp işe gidiyor, akşama kadar yorgunluktan ölür bir vaziyette evine dönüyor, uyuyup ertesi gün yine işine devam ediyor. Tüm zamanını ay sonunu nasıl getireceğim hangi ürüne ne kadar zam gelecek diye düşünüyor, ev, iş, araba hayalleri kuruyor. Sonra oturup niye gelişmiyoruz, niye başarılı olamıyoruz, niye hep son sıralarda kalıyoruz diye söylenip duruyoruz. Sistem olarak insan onuruna yakışır bir hayat sunuyor muyuz diye bir soralım bakalım?
Daha sonra insanlardan başarı bekleyelim.