Ey oğul, artık Bey’sin!
Bundan sonra
Öfke bize, uysallık sana.
Güceniklik bize, gönül almak sana.
Suçlamak bize, katlanmak sana.
Acizlik bize, hoş görmek sana.
Anlaşmazlıklar bize, adalet sana.
Haksızlık bize, bağışlamak sana...
Ey oğul, sabretmesini bil,
Vaktinden önce çiçek açmaz.
Şunu da unutma;
İnsanı yaşat ki devlet yaşasın.
Kıymetli dostlar sözlerime Şeyh Edebali’nin Osman Bey’e birkaç nasihati ile başlamak istedim. Nitekim biz de tamamen yanlış bir algı bulunmakta; asıl ile vekil kavramları karıştırılmaktadır. Vekil, asıl görevlinin yerine bakandır.
Nerede görülmüş bir müdür vekilinin müdüründen güçlü olduğu?
Başkan vekilinin başkandan güçlü olduğu?
Cumhurbaşkanına (gerekli olduğu durumlarda) yardımcısı/ yardımcıları vekalet eder yani cumhurbaşkanı vekili olur. Bu vekalet vekili daha güçlü yapmaz. Biz milletiz dolayısıyla asıl görev sahibi biziz, meclise gönderdiğimiz vekiller ancak bizi temsil edebilirler.
Vekillerimize bu çerçeveden seslenmek istiyorum:
Biz öfkeleniriz, siz sakin kalırsınız. Biz küseriz, siz gönlümüzü alırsınız. Biz suçlarız, siz katlanırsınız. Biz kavga ederiz, siz adaletli hakem olursunuz. Yeri geldiğinde sizi eleştiririz, siz can kulağıyla dinlersiniz.
Bu milletin ulaşabileceği, görüşüp derdini anlatabileceği en büyük destekçisi vekilleridir. Şırnak halkı artık yeni bir ev, yeni bir araba ya da aç kalmama hayali kurmak istemiyor.
Bu halk refah bir yaşam istiyor. Güvenlik endişesinin olmadığı ve gelecek kaygısı duymadığı bir hayat istiyor. Vatanı ve milletinin emin ellerde olduğu, Ankara’da kendi taleplerinin sonuna kadar konuşulduğu bir siyaset istiyor.
Doğru ile yanlış, hak ile batıl, gerçek ile sahte tamamen birbirine karıştı. Önümüze konulan her düşünceye inanmamız bekleniyor. Oysa biz kendi edebiyatımızı, kendi düşüncemizi, kendi sanatımızı yaratmak, kendi geleceğimizi kendi değerlerimiz ile harmanlayabileceğimiz bir dünya inşa etmek istiyoruz.
Şırnak için bu talepleri gerçekleştirenler adını Şırnak siyaset sahnesine altın harflerle yazdırır; kişisel arzuların peşinde koşanlar ise tarihin karanlık sayfalarına mahkûm edilirler.
Yeni dönemden umutluyuz. İyi-kötü her gelişmenin de daima takipçisiyiz.
“Mevlâ Görelim Neyler, Neylerse Güzel Eyler”