Kıymetli dostlar,

Bugün size siyasilerin, bakanların, valilerin ve yöneticilerin dilinden düşmeyen Hz. Ömer adaletinden birkaç örnek vermek istiyorum:

Bizans İmparatorluğu bir gün İslam Devleti’ne iki elçi gönderir. Elçiler Medine’ye girer ve orada bulunan çobana:

-Sarayınız nerede? Diye sorar. Çoban:

-Bizim sarayımız yok, biz burada otururuz,

-Sultanınız nerede?

-Sultan kim, o ne demek?

-Yani başınızda kim var?

-Ömer mi? Şu ağaçlar var ya orada develeri otlatıyordu, bu saatlerde de uyuyordur.

Gösterilen yere gittiklerinde Hz. Ömer’in oradaki ağacın dibinde uyuduğunu görürler. Seslere uyanan Hz. Ömer doğrulup otururken Bizans elçisi:

-Ben kimle muhatap olacağımı şimdi bildim sen bu kadar emin bir adam olmasan, halkın seni bu kadar sevmese, sen bu dağ başında bir ağacın altında tek başına uyuyamazdın. Bizim krallarımız saraylarda oturur, huzurlarına çıkmak için her odanın kapısında bekleyen askerlerin denetiminden geçmek zorundasın ama sen burada ağacın altında tek başına uyuyorsun.

            Hz Ömer yönetim anlayışını dört prensip üzerine kurmuştu. Bakın lütfen iyice okuyup günümüz yöneticileri ile kıyaslama yapalım:

1. Valiler kapıcı ya da aracı kullanmayacak, herkes istediği zaman valiye aracısız  ulaşabilecek,
2. Valiler pahalı giyinmeyecek, binekleri sade olacak, Halkın ortalaması neyse onlarınki de o olacak,
3. Valiler maaşlarıyla yetinecek kesinlikle hediye kabul etmeyecek, beytülmal’e el atmayacak,
4. Valiler her yıl Hacca gelecek ve halk valileri herkesin önünde halifeye şikayet edebilecek.

Peki bugün durum nasıl?

Bırakın yöneticiler ile görüşmeyi çoğu vatandaş kapılardan içeri alınmıyor, herkes müdür, herkes başkan.

Yöneticiler zırhlı araçlarla ve ordularla geziyorlar, onlara yaklaşmak bir yana yolu kullanmak için konvoylarının geçmesini beklemek zorundayız.

Hangi yöneticinin odasına girerseniz girin; lüks, şatafat, gösteriş…

Sosyal medyadan da takip edileceği üzere ziyafetler, yemekler, fotoğrafların ardı arkası kesilmiyor.

E, hani Hz. Ömer adaletiniz vardı!

Sözlerimi yapmış olduğum bir tespiti sizinle paylaşarak tamamlamak istiyorum:

En ahlaksızın dilinden Hz. Yusuf

En utanmazın dilinden Hz. Osman

En güvenilmezin dilinden Hz. Ebubekir.

En adaletsizin dilinden Hz. Ömer düşmüyor.

Hatalarınızı, günahlarınızı böyle güzel insanların isimlerini kullanarak kapatmaya çalışmayın…