Antibiyotik ateş düşürücü veya ağrı kesici değildir.
Vücuda nüfûs eden bakteri dediğimiz mikrobiyotik olan varlıkları öldürmek için hekimlerin kullanmak zorunda kaldığı zehirdir.
Evet zehir diyorum çünkü ilaç olması için dozun uygun, ihtiyaç ve gereklilik hali olduğunda kulanılması gerekmektedir.
Maalesef gereksiz ve uyumsuz antibiyotik kullanma konusunda dünyada ilk sıralarda yer almaktayız. Bunun nedenleri arasında sosyal taleplerin çok olması hekimlerin haddinden fazla hasta baktığı için tedavinin daha profesyonel bir düzeyde planlanamaması yani hastaya gerekli muayene süresi tanınmadığı için gerçek tanının değil ön tanının tedavi edilmeye çalışılmasıdır.
Ailelerin talepleri her ne kadar antibiyotik yazılması ve kulanılması yönünde olsada aslında çok az hastada gerçek anlamda antibiyotik ihtiyaçı olmaktadır. Doktora gelen hastaların ekserisi takip ve destek tedavisi ile mutlak manada şifa bulacaktır.
Bir günde üç hekim dolaşan ve çocuğum iyileşmedi deyip gelen, ilaç kulandınız mı denildiğinde; yok hocam deyip yazılan reçeteyi cebinden çıkaran, sabırsız ve tevekkülsüz ailelerimiz var.
Doktor bir ilaç bile yazmadı ? Diyen ailelerimiz…
Doktora gittik ama hiçbirşey demedi? bize diyen aileler…
Ve elinde bir çuval ilaçla gelip çocuğunu ilaç dolabına çevirenler…
Aslında sabır ve destek tedavisi ile mevsimsel hastalıkların hemen hepsi üç-beş gün içinde geçecektir.
Gerçek ve en önemli antibiyotik antibiyotiksik bir ilaç desteği sağlamak, ateşini düşürmeye çalışmak, daha verimli desteklendiğinde çocuklarınız Allah’ın izniyle şifa bulacaktır.
Evhamla korku ile ateşi var diye kapı kapı dolaşmanız sadece çocuğunuza fazla ilaç verme zararı dışında bir fayda vermeyecektir.
İlk gittiğiniz hekime en az üç gün itimad edin lütfen ve mümkün mertebe antibiyotik yazılması talebinde bulunmayın. selametle…