Bugün biraz yağmur gibi hissettim kendimi. Tek farkı ise; gökyüzünden akarken diğer tüm yağmur damlalarına çarpıp düşüyordum yer yüzüne. Ve olağanin dışında bir temasım oluyordu şehrimde az kalmış toprak parçalarına. Eksilmiş ve yüzünü saklayan onlarca nefesin varlığına tanık oldum gökyüzünden akarken. Emekçiler ve bu şehrin asıl sahiplerini görüyordum ıslak ve nemli düşüşümle. Onlara yüzlerini bana çevirip yüzlerine akmak istediğimi haykırmaya çalıştım. Fakat acılarının izleriyle sakladığı yüzlerini bir türlü göremedim. Doğanın bir türlü betimleyemediğim gücünü kullanmak yetmiyordu onlara ulaşmak için. Çaresiz ve nemli bir şekilde az kalmış bir toprak parçasına akmaya çalıştım sadece. Ve gökyüzünü beraberimde getirip tüm şehrime maviyi ısmarladım. Gücüm sadece buna yetti. Mavi bir nevi var olan kötü durumları ortadan kaldırır diye umut ediyorum.