İfade edecek bir şey bulamamanın eksikliğini hiç bu kadar hissetmemiştim. Güzele dair bir şeyi ifade etmekten kaçındığımız bir coğrafya yaratılmış gibi. Bende bu coğrafyanın tam da ortasında hissediyorum kendimi. Oysa ki yazılacak o kadar çok şey var ki; kitaplara dahi
sığamayacak kadar güzellikler var etrafımızda ve coğrafyamızda. Çok yorulmaya başladım. Çünkü güzeli ifade edemiyorum ve sadece kendimle paylaşmanın ötesinde bir yere ulaşamıyorum. Duygularımı tatmin edemiyorum. İnsanı, insan yapan tüm temel kavramların ve güzel duyguların kayda değer olmadığı bir coğrafya oluştu ve büyümeye devam ediyor. Her geçen gün yaşanmamış çocukluklar, gençlikler ve aşklar tükenip yok oluyor dünyamızdan. Sevmekten ve sevgiyi yaşamaktan sonra en büyük ifade etmenin sevgi olduğu bir yaklaşımın her geçen gün yok olduğunu biliyorum ve görüyorum. Kayıtsız kalmak istemesem bile ne yapabilirim diye
düşünüyorum. Hiçbir şey. Evet sadece hiçbir şey. Bu gece kelimelerimi güzellikten alamadığım için susmak ve daha sonra ne yapmam gerektiğini düşünmem gerek.