Bugün bayram. Güneşin bile eski bir bayram gününün kıvamında ışığını yansıtmadığını hissettim bugün. Dün, bayramın güzel geçmeyeceğini,babasının elini tutan bir çocuğun alışverişten gelirken, babasının elindeki onlarca poşeti görünce anlamıştım. Çocuğun yüz ifadesinde ebeveyinleri tarafından şımartılmış bir ifade, elinde ise kapital babanın en büyük sömürü aleti olan android bir telefon vardı.

"Belliki çocuğun bayramdan haberi dahi yoktu.Yada bayram heyecanından."

"Biraz heyecanı olsaydı poşeti çocuk taşırdı.Hemde poşetleri kollarıyla sararak göğüsünde tutardı."

Çok iyi hatırlıyorum; Çocukluk yıllarımda en büyük isteklerimden biride bir bayram günü ışıklı ayakkabı giymekti. Henüz yeni çıktıkları için burda bulamıyordum. Aradan epey bir zaman geçti ve ışıklı ayakkabının şehrime geldiğini duymuştum. Çocuk halimle hiç vakit kaybetmeden ebeveynlerimin yanına gidip almalarını istemiştim. Aldıkları gibi kollarimla tutup eve kadar koşarak gelmiştim. Akşam ayakkabıyı giyip o şekilde uyumuştum. Sabahın ilk ışığıyla birlikte elime aldığım siyah market poşeti ile henüz yıkılmamış olan şehrimdeki tüm evleri ışıklı ayakkabımla dolaşıp tek tek bayramlarını kutlamıştım.

Bugün bayram. Ne olursa olsun güzel bir bayramın beklentisiyle hep bekleyeceğim. Bayramınız ışıklı ayakkabı kadar renkli geçsin...