Yaratılış sebebimi merak etmek için bir nedenimin olmadığını bilmek beni çetin kılıyor bu hayatta. Neden var olduğumu düşünecek kadar boşluğa bakmadığım bir servete sahip olduğumu belirtmenin özgürlüğünü yaşıyorum. Popülizm çerçevesinde söyleyebileceğim bir özgürlük değil bu. O yüzden bunu popülist bir amaç gütmeksizin rahat bir şekilde ifade edebiliyorum. Çünkü maneviyatın popülizmi olmaz. Dolayısıyla bu durumun sonucunda yaşadığımız bu lanet dönemin kıyısında beni bırakmayacak kadar bir özgürlük alanımla beraber yaşamsal fonksiyonlarımı sürekli uyaran bir düzüne biriktirmişliklerim var. Onları paylaşmak için sözle ifade etmeyecek kadar değerli olduklarını düşündüğüm için yazılı bir ifadenin daha kalıcı bir etkiye sahip olduğunu düşünüyorum. Bu noktada bana kalan tek bir şey oluyor; bunları kaleme almanın bende yarattığı en büyük özgürlük alanı hissini yaşıyor olmak. Bu noktada oluşum, hep şu sorulara zemin hazırlıyor; çok fazla mikro milliyetçi bir çizgide olduğumu dile getirirler soal biçimde. Haklı olduklarını dile getirmek içinde sürekli "şehrim ve şehrimi" ifade ediyor oluşumu örnek gösteriyorlar. Ama bilmediğiniz bir şey var; bu şehri yüz ölçümü olarak ya da bir plaka olarak ifade etmiyorum. Bu şehri kocaman bir dünya gözüyle görüyorum. Kendi dünyam. Ve içinde geçen koca koca yaşamları dile getiriyorum. Dünya edebiyatı yada insanları ayrıştıran ırksal yahut sınıfsal bir edebiyatta yapmıyorum. Karalamak istediğim şeylerin sizlerin deyimiyle mikro milliyetçi bir düzlemin dışında tamamen ruhumu bana uyaran ve yaşadığım olumsuzluklara karşı insanı bir tepki koyma adına tutunduğum ufak bir dünya. Genellikle şehrimdeki çocukların dünyasını dile getirdiğim söyleniyor. Ve bunu mikro milliyetçi bir durum olduğunu belirtiyorlar. Bu dünyada çocuklara olan sevgimin kalıtsal olarak yaşamımdaki izlerini dile getirmenin mutluluğunu ruhumla paylaşıyorum. Şehrimin ücra bir kösesinde bulunan Yeni mahallemdeki çocukların yaşam hikayeleri ile sanat sokağına her gelişimde bana koşuşan çocukların bende yarattığı mutluluğu ifade etmek mikro milliyetçilik sayılmaz. Bu ifadeler, ne dünya edebiyatı nede mitolojik bir kavramdır. Bu ifadeler sadece kendi dünyamın sınırları içerisindeki mutluluklardır. En önemlisi bu ifadeler benim var oluşumun sebebimi bana sordurtmayacak kadar değerli ve popülizmden bir o kadar da uzak güzelliklerdir.